Bizim ailenin asil bir yanı da rengini önceden belli etmesidir. Renk dediğinde öyle basit bir konu değil. Erkek adam renkten renge girmez. Allanıp pullanmaz, sararıp solmaz, hele hele hiiiç morarmaz. Renklerin asili Siyah ve Beyaz'dır. Bir Yavru Kartal olarak teşrif edeceğim bu Dünyada Kara Kartal olmanın onurunu yaşıyacağım...
30 Ocak 2010 Cumartesi
Ayrıntılı USG Zamanı
29 Ocak 2010 sabah 9:00 da Planlı muayene zamanı. Beş ay bitti Altıncı aya girdim. Ayrıntılı bir tarama yaptı doktorum Ultrason ile...Ellerime, ayaklarıma, kalbime, kafama, gözüme, böbreklerime yani anlayacağınız baştan aşağı beni kolaçan etti...El ve ayak parmaklarımı bile saydı...Maşallah bi kusur bulamadı. Kilomun 425gr, boyumunda 15,6cm civarında olduğunu hesapladı. Bu ayda annemin tetanoz aşılarını yaptırması gerektiğini söyledi. Tuzlu yiyeceklerden uzak durmalı imiş annem...Her gün bir yumurtanın faydalarından bahsetti. Onun dışında mümkünse kısa yürüyüşler yapabileceğini söyledi anneme doktorum. Muayene öncesi annemle babam endişeli idiler, olumsuz bir gelişme duyabilecekleri konusunda. Ama Allah'ın(c.c) izni ile bu korkularınıda boşa çıkardım, İnşallah tamamınıda getireceğim...Bu arada tekmelerim daha hissedilir olmaya başladı...Annem bayılıyor tekmelerime!Ben de ona... Sürekli benimle konuşuyor, birşeyler anlatıyor, şarkılar söylüyor... Çok hareketli ve Neşeli... Artık bende tekmelerimi sakınmıyorum ondan, bol bol atıyorum tekmeyi, firsat bu firsat bi daha nerde böyle imkan :)
12 Ocak 2010 Salı
Şaka
İlk şakalarımı yapmaya başladım. Annem sürekli beni kontrol etmeye başladı. Hareket ediyormuyum diye! Hareket ettiğimi anlayınca büyük bir neşe ile benimle konuşmaya başlıyor.."Amanda aman, oğluşum, egemenim....aguu uguuu ve bir sürü anlamadığım sözcükler. Demek ki çilem burada başlıyormuş! Agulu ugulu muhabbetler! Neyse hızlı büyüyorum ya zamanla bundan yırtarız...Bugün sabah 4'te başladı annem hareketlerimi beklemeye..saat 5..6...7...8...bende tık yok..Anem yavaş yavaş kurtlanmaya başladı...Gittikçe artmaya başlayan şüphe en son babama intikal etti. Babamda annemi doktora yönlendirdi. Teknoloji işte!Kaçış yok...USG de yakalandım. Hiiiiiçççç birşey olmamış gibi davrandım. Günlük hayatıma devam ettim....Yedim,içtim ve bol bol tekme attım. Ama şu USG yok mu! saatlerce kıpırdamadan durdum sonunda yakalandım!Yine de şakam güzel oldu...Hem bu daha ilki canım....Biraz daha büyüyüm daha ne şakalar yapıcam annemle babama....Anneciğim öpüyorum seni...
8 Ocak 2010 Cuma
Üçlü Test Sonucu
Sonucu beklenen en önemli testlerden biri olan Üçlü (Down Sendromu) testimin sonucuda belli oldu. 28 Aralık 2009 da annemin verdipi kandan çalışılan testin sonucu 07 Ocak 2010 tarihinde çıktı. Sonuç normal çıktı. Doktorum herhangi bir problem olmadığını söyledi. Annemin kan değerlerinin düşük olması nedeni ile Son başladığı demir hapını günde iki adete çıkardı. Şimdilik her şey yolunda gidiyor. Dışarda da fena değilmiş havalar. Ocak ayıın 8'i olmasına rağmen dışarısı güllük gülistanlık. Hava sıcak, bahar gibi.... Biraz daha böyle giderse çiçekler açmaya başlayacakmış...Şimdilik bu kadar.....Görüşmek dileği ile Allahasımarladık!
4 Ocak 2010 Pazartesi
Maşallah
Babam tedbirli adamdır. Bu özelliği arkadaşları arasında espri konusudur. Herşey yolunda gidiyor. Cinsiyetimde belli oldu. Artık Nazar boncuğu şart oldu buraya. Kem gözlere, art niyetlere karşı. Bugün itibarı ilk blog remimde olmuş oldu. Güzel bir nazar boncuğu...Babaaaaa babaaa merak etme! Allah'ın(c.c) izniyle sağ salim görüşeceğiz benim keyfim iyi buralarda...Gelişimimi tamamlar tamamlamaz yanınızda olucam...Hepinizi öpüyorum...
3 Ocak 2010 Pazar
2009' a Veda
28 Aralık 2009'da planlı kontrol randevum vardı. Öğleden sonra 14:00'da idi. Ancak doktorum müsait olduğundan saat 13:00 gibi muayeneye gittik. Hep beraber;annem babam ve ben. 16cm olmuşum, 178 de gram :). Babamda gördü erkek adanım çocuğunun nasıl olduğunu... Artık hareketlerim daha hissedilir olmaya başladı. Annem bunları anlamaya başladı. Bu arada annemin kilosu 59 oldu. Doktorum 3'lü testin zamanı geldiğini söyledi. Onun için annem kan verdi. Vitamin ilacımın yanında demir ve folikasit hapınada başladı annem. Bu kontrolün benim için bir anlamıda var. Bu 2009 yılında son muayenem olacak. Ben de artık bir yılı geride bırakacağım... Vay be! Ne yıldı ama... Bu fırsatla yeni yılda tüm insanlara sağlık, huzur, ve mutluluklar diliyorum. Büyüklerin ellerinden küçüklerim gözlerimden öpüyorum. Benle yakından ilgilenen anneme, babama ve doktorum emel ablama sevgi ve şükranlarımı sunuyorum. Yeni yılda herşey gönlünüzce olsun....
Kaydol:
Kayıtlar (Atom)