25 Mayıs 2010 Salı

Sevgili Anneciğim!

Sevgili anneciğim merhaba, Ben oğlun Kemal Egemen. Anneciğim!Biliyorum seni çok zorluyorum, kilomda epey oldu. Hareketlerim daha bir ağrı verir oldu sana. Ayrıca uyku da uyuyamıyorsun, yemek yiyemiyorsun, benim yüzümden yürüyemiyorsun, biliyorum. Ve biraz sessiz kalınca hemen endişelenip, tüm dikkatini bana da veriyorsun. Tüm bunlara ek olarak bir de beni doğuracaksın, onunda korkusu ayrı...Hepsi için sana minnettarım canım annem..Ama lütfen, bana ne zaman doğucan diye sorular sorma! Bugün de doğmadım diye bana kızma! "Hadi artık doğ" diye de beni kandırmaya çalışma anne...Hiç birini yapamam, benim elimde olan birşey değil...Ve lütfen! Bunları yapamıyorum diye de bana küsme...Anne küçük olan benim...O yüzeden ellerinden saygılarımla öper, gereğini yapmanı rica ederim...

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder